Data: 27.12.2021r. (poniedziałek)

Temat dnia: Hej, na sanki!

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

 

1. Zabawy z wykorzystaniem rymowanki.

Dzieci wykonują ruchy za Rodzicem, który mówi rymowankę.

                                                                                  Dzieci za Rodzicem:

Pada śnieżek, pada śnieżek,                                     naśladują ruchem rąk i dłoni padający śnieg,

wszędzie biało już,                                                    pokazują rękami na boki,

każdy sanki,                                                             naśladują ciągnięcie sanek,

narty bierze,                                                             posuwają stopami, jakby jeździły na nartach,

czas na górkę pójść.                                                 maszerują w miejscu.

 

2. Zabawa – poruszanie się w różnym tempie.

Rodzic mówi, a dzieci poruszają się odpowiednio.

Powoli idziemy na górkę. Śnieg jest głęboki, podnosimy nogi wysoko. A teraz biegniemy po wydeptanym śniegu. Jest coraz wyżej, idziemy coraz wolniej. Już doszliśmy na górkę. Teraz zjeżdżamy z górki.

3. Rozwiązywanie zagadek.

Choć kół nie mają,

z górki zjeżdżają. (sanki)

Gdy je przypniesz do nóg,

z górki zjeżdżać będziesz mógł. (narty)

Dzięki nim po lodzie

poruszam się,

wykonuję piruety, podskoki

i to, co chcę. (łyżwy)

Masz: śnieg, marchewkę, kamyki

i kapelusz stary.

Powstanie z tego postać. Jaka?

… wspaniały! (bałwanek)

4. Słuchanie wiersza oraz swobodna wypowiedź na jego temat.

Wesoło idzie na spacer zima,

za rączki małe bałwanki trzyma,

gdy się zaśmieje, śnieg z nieba leci,

aby na sankach śmiały się dzieci.

Pytania do wiersza:

− Gdzie idzie zima z wiersza?

− Kto idzie z nią?

− Co się dzieje, kiedy zima się zaśmieje?

− Czy dzieci lubią śnieg? Co mogą wtedy robić?

 

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

Data: 24.12.2021r. (piątek)

Temat dnia: Skąd mamy choinki?

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

 

1. Zabawa – Św. Mikołaj mówi:

Rodzic wydaje dzieciom proste polecenia, które one wykonują, ale tylko wtedy, gdy Rodzic poprzedzi polecenie słowami: Św. Mikołaj mówi. Jeżeli dzieci nie usłyszą przed poleceniem tego zwrotu, nie wykonują danego polecenia. Przykładowe polecenia:

− Podskoczcie w miejscu.

− Klaśnijcie w ręce.

− Dotknijcie uchem podłogi.

− Podnieście lewą nogę.

 

2. Słuchanie wiersza.

Przyszła do przedszkola

choinka zielona,

powiedziała dzieciom:

chcę być wystrojona.

Dzieci się zebrały,

pracę podzieliły,

i piękne ubranka

choince zrobiły.

Świątecznie ubrana

jasnym blaskiem świeci.

Choinka została

w przedszkolu u dzieci.

Pytania do wiersza:

− Skąd przyszła choinka?

− O co prosiła dzieci?

− Co zrobiły dzieci?

− Co zrobiła choinka?

3. Ćwiczenia w tworzeniu liczby mnogiej.

Rodzic mówi nazwę ozdoby choinkowej w liczbie pojedynczej. Dzieci podają tę nazwę w liczbie

mnogiej, np.: bombka – bombki, gwiazdka – gwiazdki, łańcuch – łańcuchy, lampka – lampki,

aniołek – aniołki, grzybek – grzybki, sopelek – sopelki...

4. Ćwiczenia wyrazistej wymowy – Echo.

Rodzic recytuje wiersz Elżbiety Chilińskiej-Karpowicz Choinka. Dzieci jak echo powtarzają za nim

każdy wers, dokładnie wymawiając poszczególne słowa.

Choineczka rośnie w borze i napłakać się nie może,

że samotna tutaj stoi, nie rozświetla twych pokoi

bombeczkami, gwiazdeczkami,

bombeczkami, gwiazdeczkami.

Choineczka stoi w borze i nacieszyć się nie może,

że w pokoju będzie stała, salon wielki rozświetlała

bombeczkami, gwiazdeczkami,

bombeczkami, gwiazdeczkami.

5. Rozwiązywanie zagadek przez dzieci.

Bardzo ładne, kolorowe,                                         Na czubku choinki

bogato zdobione,                                                     mieni się wspaniale,

lecz gdy spadną na podłogę,                                   na niebie w noc ciemną

to już z nimi koniec. (bombki)                               możesz ją odnaleźć. (gwiazda)

Na białym obrusie, na sianku sobie leży.                Smażony lub w galarecie –

Dzielisz się nim w Wigilię,                                     na wigilijnym stole

życzenia składając                                                  go znajdziecie. (karp)

i małe kawałeczki każdemu podając. (opłatek)

Malutkie światełka                                                  Mogą być z kapustą

na gałązki świerka                                                   a nawet z grzybami.

wszyscy zakładają.                                                  Ulepcie je z mąki

Zapalone – blask dokoła                                         i spróbujcie sami. (pierogi)

piękny roztaczają… (lampki choinkowe)

Nim zjesz to ciasto,                                                 Te żelazne nie wpuszczają w szkodę

najpierw się dowiedz,                                             starej kozy ani kozy młodej.

że kwiat w nim ukryto                                            Złote lubią nosić panie,

tuż obok owiec. (makowiec)                                  papierowe – choinka dostanie. (łańcuchy)

Przynieśli ją z lasu,

pięknie przystroili,

będzie teraz z nami,

by święta umilić. (choinka)

 

Osłuchanie z kolędą:

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

Data: 23.12.2021r. (czwartek)

Temat dnia: Kolorowe bombki

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Ćwiczenia warg i języka.

Dzieci wykonują za Rodzicem następujące ruchy:

• Naśladowanie żucia gumy z zamkniętymi ustami.

• Wysuwanie warg do przodu, a potem, na zmianę – otwieranie ich i zamykanie.

• Układanie szerokiego języka na górnej wardze, przy otwartych ustach.

• Dotykanie podniebienia czubkiem języka przy otwartych ustach.

• Dotykanie czubkiem języka kolejnych zębów szczęki górnej, a potem – dolnej.

2. Zabawa „Niezwykłe bombki”

Dziecko otrzymuje pasek kolorowej bibuły. Porusza się z nim swobodnie po pokoju przy

dźwiękach tanecznej melodii. Podczas przerwy w grze dziecko układa na podłodze z pasków

bibuły kształt wymyślonej przez siebie bombki choinkowej.

 

3. Masaż „Świąteczne ciasto”

Dziecko dobiera się w parę z domownikiem. Siadają jedno za drugim.

Osoba siedzące z tyłu wykonuje na plecach partnera ruchy zgodne z opowiadaniem Rodzica.

Na stolnicę (plecy) wsypuję mąkę. Rozbijam cztery jajka, które rozpływają się po mące. Dodaję masło, cukier i wszystko dokładnie ugniatam. Następnie wałkuję ciasto, rozciągam je, palcem wtykam w nie rodzynki i wkładam do piekarnika. Upieczone ciasto pięknie pachnie (wciąganie nosem powietrza). Smaruję je polewą czekoladową, kroję na kawałki i z apetytem zjadam (poruszanie ustami, naśladowanie gryzienia).

4. Ćwiczenia oddechowe – Zdmuchujemy świeczki.

Rodzic wyjaśnia, że kiedyś zamiast lampek na choinkach były świeczki.

Dzieci naśladują trzymanie świeczki w ręce – nabierają (wciągają) powietrze nosem, a wydychają – ustami.

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

Data: 22.12.2021r. (środa)

Temat dnia: Grająca choinka

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

 

1. Słuchanie fragmentu opowiadania Hansa Christiana Andersena Choinka

Rosła w lesie choinka: mała, ale śliczna. Miała też dobre miejsce: dużo powietrza, słońca i przyjemne towarzystwo starszych od siebie jodełek i sosen. Dobrze jej było, a jednak marzyła ciągle tylko o tym, aby wyrosnąć i być dużą, wielką. Nic jej przeto nie cieszyło – ani piękne słońce, ani powietrze czyste i pachnące, ani zabawy dzieci wiejskich, które przychodziły tu zbierać jagody. (…)

− Jaka ta mała choinka prześliczna – mówiły często, ale drzewko się o to tylko gniewało.

− Długo też jeszcze będę taka mała? – myślało sobie.

Gdyby umiało westchnąć, pewno by wzdychało, ale na to było za wcześnie. W następnym roku było znacznie większe. I znowu rok upłynął, i znowu przybyło mu gałęzi i wysokości. Aż poweselało.

− Ach, jakbym chciała już być taka duża jak inne drzewa! – mówiło do siebie. – Wtedy bym

rozpostarła szeroko konary, a z wierzchołka mogłabym patrzeć w świat daleko! Ptaki słałyby

gniazda na moich gałęziach, które kołysałabym poważnie, wspaniale, z każdym powiewem

wiatru! Tak jak inne drzewa. (…)

Przyszła zima. Około świąt Bożego Narodzenia znowu schodzili się do lasu ludzie i wycinali

teraz małe drzewka, nieraz mniejsze i młodsze od naszej choinki. Patrzyła ona też na nie z zazdrością: jadą w świat, tak daleko! Nikt nie obcina im pięknych gałęzi, wywożą je wraz z nimi,

takie śliczne, świeże!

− I dokąd je wywożą? I dlaczego? Są między nimi zupełnie maleńkie – i dlaczego nie obcinają

im gałęzi?

− My to wiemy! My to wiemy! – zaświergotały wróble. – Widziałyśmy je tam, w mieście, przez

okna. Wiemy, dokąd one jadą. Świetny los je czeka, coś nadzwyczajnego! Tego nawet dobrze

opisać nie można. Widziałyśmy je same przez okna: rosną tam na środku ciepłego pokoju, ozdobione świeczkami, błyskotkami, rumianymi jabłkami, piernikami. Ach, co to za los wspaniały!

− Więcej nic nie widziałyśmy. Ale to było prześliczne, prześliczne!

− Ach, jakżebym pragnęła doczekać się takiego szczęścia! – westchnęło z żalem drzewko

wszystkimi igłami. (…) Jakże tęsknię do miasta, do ludzi, jak mi tutaj smutno! Może już niedaleko

Boże Narodzenie – jestem taka duża i ładna, może mnie zetną w tym roku nareszcie! O,

chciałabym już rosnąć w ciepłym, jasnym pokoju, z całą tą świetnością, której się opisać nie da!

− A potem?… Potem nastąpi zapewne coś jeszcze piękniejszego, jeszcze wspanialszego, po

cóż by nas inaczej tak strojono? Tak, tak, to początek jeszcze większego szczęścia, którego nawet

odgadnąć nie umiem. Ach, co nas czeka w mieście! Tęsknię do tej chwili – pragnę, aby nadeszła!

− Ciesz się słońcem i powietrzem – szepnęły jej bledsze, ale życzliwe promienie. – Ciesz się

młodością, ciesz się życiem! Ale choinka cieszyć się tym nie umiała, rosła tylko i rosła, jak mogła najprędzej. Igły miała pachnące i ciemnozielone, a pień prosty jak strzała.

Na Boże Narodzenie ścięli ją też najpierwszą. Ostra siekiera wślizgnęła się jej aż do serca

i drzewko padło z westchnieniem na biały śnieg brylantowy. Ból ją przeniknął straszny i zemdlała.

Rozumie się, iż zapomniała, że to jej szczęście upragnione; skoro przyszła do siebie, czuła tylko, iż

się rozstaje na zawsze ze swym rodzinnym lasem, z pniem, z którego wyrosła; że już nie zobaczy

kochanych drzew starych, które ją otaczały od dzieciństwa, ani zielonych krzaków i choinek,

z którymi się wychowała, ani świeżych kwiatów znajomych na wiosnę, ani ptasząt śpiewających

tak wesoło. Bolesne było pożegnanie, smutny odjazd. Ocknęła się dopiero wtedy z tego smutku, gdy na podwórzu, gdzie ją wraz z innymi choinkami złożono, usłyszała mówiącego jakiegoś człowieka, który wskazywał na nią:

− Śliczne drzewko, to biorę.

I natychmiast dwóch ludzi w pięknych sukniach ze świecącymi guzikami zaniosło ją do

wielkiego, pięknego pokoju. (…)

Ustawiono drzewko na środku pokoju, w dużym drewnianym naczyniu, pełnym piasku, ale

tego nie było widać, gdyż naczynie osłonięto zieloną materią, a pod nim na podłodze był kwiecisty

kobierzec. Wtedy dopiero zaczęła choinka odczuwać znowu szczęście. Drżała z radości. Co to

z nią będzie teraz? Panienki i służba przystrajały ją i zdobiły na wyścigi; wieszano na jej zielonych

gałązkach siatki złociste, pełne prześlicznych cukierków, pierniki, jabłka złocone, orzechy, różnobarwne błyskotki i cukierki, nici złote i srebrne, podobne do promieni słońca, cudowne lalki,podobne do dzieci, świeczki i ptaszki, a na najwyższej gałązce umieszczono gwiazdę srebrzystą. Wyglądała tak wspaniale, że naprawdę opisać trudno; wróble miały słuszność zupełną.

− Wieczorem będzie daleko piękniejsza, gdy zapalimy świeczki – mówiono dokoła, a drzewko

traciło przytomność ze szczęścia.

− Ach, żeby ten wieczór nadszedł już! – wzdychała. – Ach, żeby zapalono moje świeczki!

I co to wtedy będzie? Co się stanie? Może sosny przyjdą z lasu patrzeć na mnie? A wróble będą

zaglądały w okna. I wszyscy podziwiać będą moją piękność i moje szczęście. A potem? Czy tu

wrosnę mocno w to naczynie i stać będę lato i zimę taka piękna i strojna? (…)

Wieczorem zapalono na niej świeczki. Co za blask! Co za jasność! Nic podobnego jeszcze

w życiu nie widziała. Wszystkie gałązki jej drżały ze szczęścia tak, że na jednej zapaliły się igiełki.

To zabolało ją mocno.

− Pali się! Pali! – zawołały panienki i ogień ugaszono zaraz.

Zmartwiło to choinkę: w tym miejscu była ciemna i spalona, to wcale nieprzyjemne; chciałaby

cała tonąć w jasnym blasku, jak podczas lata w słonecznych promieniach.

Wtem otworzono szerokie podwoje i do pokoju wpadło mnóstwo dzieci, biegnąc prosto do

drzewka, jakby je chciały przewrócić. Starsi postępowali za nimi poważnie. Na mgnienie oka

stanęła gromadka zdumiona i milcząca przed jarzącą choinką, lecz zaraz wybuchnęła takim

krzykiem, że szyby w oknach zadrżały z przestrachu. Teraz się zaczął taniec wokół drzewka,

z którego wśród okrzyków zachwytu co chwila zdejmowano jakieś cacko czy błyskotkę.

− Co oni robią? – myślała choinka. – I cóż to będzie?

Świeczki płonęły jasno, ale zmniejszały się prędko i coraz trzeba było gasić którąś, aby się nie

zapaliła gałązka. Na koniec dano dzieciom pozwolenie zabrać z drzewka, co im się tylko podoba.

Straszne rzeczy, z jaką chciwością rzuciły się do rabunku! Aż gałęzie trzeszczały.

Nazajutrz z rana służba weszła do pokoju. – Przyszli mnie stroić – szepnęło drzewko. Ale

zamiast tego wyniesiono je z pokoju, zwleczono ze schodów i umieszczono w jakimś ciemnym

kącie, gdzie nie dochodziło wcale światło dzienne. (…)

2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.

Dzieci dobierają się w pary z domownikami, stają naprzeciwko siebie. Powtarzają za Rodzicem tekst podzielony na sylaby, uderzając naprzemiennie – raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera (jedna sylaba to jedno uderzenie).

Cho-in-ka zie-lo-na

przy-szła dzi-siaj do nas.

Z uś-mie-chem ją wi-ta-my,

na świę-ta za-pra-sza-my.

3. Zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi: „Fruwające gwiazdki”

Dzieci otrzymują gwiazdki wycięte z bibuły. Poruszają się po pokoju w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze puszczają gwiazdki, dmuchają na nie, starając się utrzymać je jak najdłużej w powietrzu.

4. Osłuchanie się z kolędą:

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

 Data: 21.12.2021r. (wtorek)

Temat dnia: Świąteczne zwyczaje

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

 

1. „Wieczór Wigilijny” – słuchanie fragmentu wiersza i rozmowa na temat zwyczajów związanych z Wigilią.

Tadeusz Kubiak
„Wieczór wigilijny”

Biały obrus lśni na stole,
pod obrusem siano.
Płoną świeczki na choince,
co tu przyszła rano.

Na talerzu kluski z makiem,
karp jak księżyc srebrny.
Zasiadają wokół stołu
dziadek z babcią, krewni.

Już się z sobą podzielili
opłatkiem rodzice.
Już złożyli wszyscy wszystkim
moc serdecznych życzeń.

Kidy mama się dzieliła
ze mną tym opłatkiem,
miała w oczach łzy, widziałem,
otarła ukradkiem.

Nie wiem, co też mama chciała
szepnąć mi do ucha:
bym na drzewach nie darł spodni,
pani w szkole słuchał…

Niedojrzałych jabłek nie jadł,
butów też nie brudził…
Nagle słyszę, mama szepce:
- Bądź dobry dla ludzi.

2. „Zagadki świąteczne” – rozwiązywanie zagadek

Gałązki zielone igiełkami usiane
ma to drzewko świąteczne,
przez dzieci kochane. (choinka)

W centralnym miejscu stołu leży,
Między siankiem i stosem talerzy.
Wśród karpia, stroika i mazurka,
nim się dzielą tata, mama i córka. (opłatek)

Co roku wyrusza w długą drogę,
Czerwoną ma czapę i długą białą brodę,
Wyraz twarzy uśmiechnięty.
Czy już wiecie, kto to taki? (Św. Mikołaj)

Pokoloruj obrazek Św. Mikołaja

 

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

Data: 20.12.2021r. (poniedziałek)

Temat dnia: Wesoła choinka

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa - „Idziemy po choinkę.

Dzieci idą po choinkę – spacerują po wyznaczonym miejscu, w tempie wskazanym przez Rodzica (wolno,szybko). Na hasło: Stop! - dzieci zatrzymują się, oglądają choinkę.

2. Zabawa - „Kupujemy choinkę”

Dzieci spacerują, co chwilę zatrzymują się i przyglądają się choinkom. Na hasło: Kupujemy choinkę – biorą choinkę na ramię i idą pochylone, z ciężką choinką.

3. Zabawa - „Ubieramy choinkę”

Dzieci naśladują wieszanie bombek na choince. Przy dźwiękach tamburyna wieszają bombki na dolnych gałązkach, przy dźwiękach bębenka – pośrodku choinki, a przy dźwiękach grzechotki – na górnych gałązkach.

4. Słuchanie wiersza Tadeusza Kubiaka „Wesoła choinka”

Na gałązce choinkowej

wiszą dwa jabłuszka.

Przy jabłuszku pierwszym – pajac.

Przy drugim – kaczuszka.

Pajac biały jest jak piekarz,

mąkę ma na brodzie.

A kaczuszka – złota, jakby

kąpała się w miodzie.

„Popatrz, mamo – woła Krysia -

jak ten pajac skacze!”

„A czy słyszysz – mówi mama -

jak kaczuszka kwacze?”

Pajac skacze,

kaczka kwacze -

posłuchajcie sami.

A zajączek tuż-tuż obok

rusza wąsikami.

Pytania do wiersza:

• Co wisi na gałązce choinki?

• Co wisi przy pierwszym jabłuszku?

• Co wisi przy drugim jabłuszku?

• Jak wygląda pajac?

• Jak wygląda kaczuszka?

• Co robi pajac, a co – kaczuszka?

• Co jeszcze wisi na gałązce choinki?

5. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych – warg i języka

Dzieci naśladują ruchy Rodzica:

• Kręcenie czubkiem języka za dolnymi zębami

• Oblizywanie warg czubkiem języka przy otwartych ustach

• Rozciąganie warg w szerokim uśmiechu

• Mlaskanie wargami

• Robienie zdziwionej miny – zaokrąglenie warg

• Ściąganie warg w ryjek

• Ułożenie języka za dolnymi zębami przy szeroko otwartych ustach. 

   

       6. Osłuchanie z kolędami:

 Data: 09.12.2021r. (czwartek)

Temat dnia: Wypowiadamy się na temat zimy

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa Rób to co ja.

Dzieci naśladują ruchy Rodzica, np.: wykonują podskoki, przysiady, wymachy rąk itp.

Dziecko wspólnie z domownikiem dobiera się w parę, stają naprzeciwko siebie. Rodzic wymienia część ciała. Jedna osoba z pary dotyka partnera w tę część ciała, potem to samo robi jego partner.

2. Zabawy śnieżkami.

Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na bębenku. Podczas przerwy w grze naśladują lepienie śniegowych kul i rzucanie nimi przed siebie.

3. Słuchanie rymowanki:

Bałwanki sobie stały,

a każdy inny był.

Na buziach uśmiech miały,

a każdy miał z boku kij.

Pierwszy, z niebieskim garnkiem,

guziki miał aż trzy.

On z wszystkich był najwyższy,

przywódcą wszystkich był.

Ten drugi, wiele mniejszy,

koszyk na głowie miał.

Guziki miał z patyków.

A ile? Chyba dwa!

Trzeci, w czerwonym garnku,

guziki cztery miał.

A jak wyglądał czwarty?

Powiedzieć musisz sam.

− Ile było bałwanków?

− Jak wyglądał pierwszy bałwanek?

− Jak wyglądał drugi bałwanek?

− Jak wyglądał trzeci bałwanek?

4. Zabawa bieżna Sopelki.

Dzieci są kropelkami wody. Biegają w różnych kierunkach. Na hasło: Mróz – zatrzymują się bez ruchu – zamarzają. Na hasło: Słońce – kropelki wody rozmrażają się i ponownie poruszają się w różnych kierunkach. Zabawę powtarzamy. 

 

5. Ćwiczenie kolędy:

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

Data: 08.12.2021r. (środa)

Temat dnia: Świat w zimowej szacie

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zagadki słuchowe Jaki to instrument?

Dziecko wysłuchuje, jaki to instrument. 

2. Zabawa – Prawda czy fałsz?

Dziecko określa czy Rodzic wypowiada zdanie – prawdziwe czy fałszywe.

Przykładowe zdania:

Śnieg jest niebieski.

Śnieg jest słodki jak wata cukrowa.

Zimą lód na jeziorze ma smak czekoladowy.

Ze śniegu można ulepić bałwana.

Kiedy jest bardzo zimno, woda zamienia się w lód.

Kiedy jest silny mróz, na szybach pojawiają się białe wzory.

3. Omawianie budowy termometru.

Dzieci oglądają termometr zaokienny, opisują jego budowę. Rodzic zwraca uwagę dziecka na cyfrę zero umieszczoną na skali, która jest jakby graniczna – poniżej niej zaczyna się mróz (ujemna temperatura), a powyżej – ciepło (dodatnia temperatura). Rodzic wyjaśnia, że rodzaj opadów atmosferycznych zależy od temperatury – gdy spada ona poniżej zera – pada śnieg, a gdy jest powyżej zera – pada deszcz.

(5-latki) Czytanie całościowe wyrazu TERMOMETR

4. Ćwiczenia oddechowe. - Gwiazdki

Dzieci dmuchają na gwiazdki położone na podłodze tak, aby się poruszały.

 

5. Bombka -  Dzieci wykonują bombkę na naszą wspólna przedszkolną choinkę według wzoru. 

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.