Data: 11.02.2022 (piątek)

Temat dnia: Bal Karnawałowy

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa balonami.

Dzieci próbują nadmuchać balona następnie rysują na nim według własnego pomysłu. Dzieci układają balony zgodnie z poleceniem Rodzica: nad sobą, obok siebie, za sobą, koło siebie, przed sobą.

2. Zabawa: „Taniec na gazetach”.

Taniec w parach z domownikiem na rozłożonych gazetach, które stopniowo składamy na coraz mniejsze kawałki.

3. Baśniowe zagadki

Na podwórku je tępiono.

Kto powie dlaczego?

Gdy dorosło, to łabędzie

przyjęły je jak swego. (brzydkie kaczątko)

Jak miała na imię

panieneczka mała,

co w łupinie orzeszka

pod płatkami spała? (Calineczka)

Lata na miotle

i dziwne strawy

gotuje w swym kotle. (czarownica)

4. Zabawa „Rysujemy z zasłoniętymi oczami”

Na dużym arkuszu papieru, dzieci rysują siebie, mając zasłonięte oczy.

5. Bal Karnawałowy w domku

   
    

   Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

   W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

   
   

   

    

Data: 10.02.2022r. (czwartek)

Temat dnia: Zarozumiała łyżeczka

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa w liczenie.

Rodzic proponuje dzieciom policzenie:

• palców u jednej ręki, potem – u drugiej ręki, następnie – u obu rąk,

• okien, drzwi,

• lalek, misiów, samochodów

2. Słuchanie opowiadania E. Szeptyńskiej „Zarozumiała łyżeczka”

Do szuflady kuchennego kredensu, nie wiadomo jak i skąd, przywędrowała malutka, srebrna łyżeczka. Przyjęto ją życzliwie, ale ona nie potrafiła z nikim żyć w przyjaźni.

– Posuńcie się! Nie dotykajcie mnie! Porysujecie mi boczki! – piszczała cienko i przeraźliwie.

– Jestem cała srebrna, a nie taka zwyczajna jak wy! Jestem łyżeczką na specjalne okazje!

– Taka mała, a taka nieznośna – mruczał obrażony tłuczek do mięsa.

– Może nie jesteś zwyczajna, ale na pewno nie jesteś dobrze wychowana – odezwał się lejek.

– Nie wytrzymam i chyba ją trzepnę – zawołała trzepaczka do bicia piany.

Ale łyżeczka nie słuchała nikogo i ciągle mówiła innym same przykre rzeczy. Toteż wszyscy

zamieszkujący szufladę odsunęli się od zarozumiałej łyżeczki i rozmawiali ze sobą tak cichutko, żeby nie mogła nic usłyszeć. A łyżeczka leżała sobie ważna i nadęta. Ale że nikt nie zwracał na nią uwagi, wkrótce zaczęła się nudzić. Spostrzegła leżący niedaleko mały nożyk do owoców i westchnęła: – Ach! Taka jestem samotna. Nikt ze mną nie rozmawia…

– Wcale się nie dziwię – odrzekł nożyk. – Jesteś zupełnie inna niż…

Nożyk nie zdążył dokończyć, bo łyżeczka znowu swoje:

– No pewnie, że jestem inna. Jestem przecież łyżeczką na specjalne okazje.

– Niepotrzebnie zadzierasz nosa – zniecierpliwił się nożyk – bo wcale nie to miałem na myśli. Chciałem powiedzieć, że nie jesteś taka miła jak wszystkie inne łyżki, które znam.

– To są jeszcze jakieś inne łyżki? – zdziwiła się łyżeczka.

Nożyk zachichotał: – Mówisz tak, jakbyś przybyła z Księżyca. Przecież pochodzisz z bardzo

starej i szanowanej rodziny i gdybym tylko był pewien, że nie zrobisz mi wstydu, chętnie bym

cię z nią poznał.

Łyżeczka była bardzo ciekawa, jaka jest jej rodzina, obiecała więc, że nie zrobi niczego, co

mogłoby komuś sprawić przykrość. Po chwili wędrowała wraz z nożykiem do drewnianego

pudełka z przegródkami, w którym drzemały jej starsze siostry – łyżki stołowe.

– Zachowujmy się cicho. One teraz odpoczywają – szepnął nożyk. – Pracują ciężko przez cały dzień. Na własne uszy słyszę kilka razy dziennie: – Poproszę łyżkę! Gdzie jest łyżka? Potrzebna mi łyżka! Myślę, że człowiek bardzo je sobie ceni. (...)

Łyżeczka spojrzała w okna i zatrzęsła się ze strachu. Tuż przed szybą przesunęły się ogromne, stalowe zęby na długiej stalowej szyi, potem rozwarły się i zagarnęły kęs ziemi.

– Potwór! – pisnęła łyżeczka i na oślep skoczyła z parapetu. Po chwili nożyk dreptał bezradnie przy niej. – Stłukłam sobie boczek – jęczała łyżeczka.

– Bardzo mi przykro. To moja wina, że nie powiedziałem ci wcześniej o tej pożytecznej maszynie, którą widziałaś. To nie potwór, to koparka. A ta część maszyny, która zębami nabiera ziemię, to twoja daleka krewna i nazywa się tak samo jak ty – łyżka.

– Kto mnie potrzebuje? – rozległ się czyjś głos ze skrzyneczki wsuniętej pod kuchenny taboret.

– Przepraszam za kłopot, ale mała srebrna łyżeczka spadła z parapetu i stłukła sobie boczek

– powiedział nożyk.

Wtedy coś – smyrg! Wyskoczyło ze skrzynki i dalejże nacierać łyżeczce boki flanelową szmatką.

– Już dosyć! Dosyć! Dziękuję! – wołała, śmiejąc się, łyżeczka, bo ją to bardzo łaskotało.

Kiedy powiedziała dziękuję, zrobiło się bardzo przyjemnie, a potem okazało się, że to jej

kuzynka – łyżka do butów – pospieszyła z pomocą. Kiedy zaś nożyk i łyżeczka wrócili do szuflady kredensu, przywitano ich radośnie, jak gdyby przedtem nic nie zaszło, a tarka powiedziała przyjaźnie:

– Martwiliśmy się o was, bo zniknęliście tak nagle. Cieszymy się, że jesteście cali i zdrowi. Ale niechby tylko ktoś spróbował wam dokuczyć, to ho, ho! Już ja bym mu uszu natarła.

– Jesteście wszyscy bardzo mili – szepnęła łyżeczka i zarumieniła się po sam czubek nosa.

Dlaczego? Tego pewnie domyślicie się sami.

Pytania do opowiadania:

− Jakie łyżki były wymienione w opowiadaniu?

− Jak zachowywała się łyżeczka?

− Dlaczego na końcu opowiadania bardzo się zawstydziła?

3. Zabawa „O jeden więcej”

Rodzic podaje nazwy kojarzące się z kuchnią, gotowaniem. Dzieci dzielą te nazwy na sylaby, a potem skaczą o jeden raz więcej niż jest sylab. Np. Rodzic mówi waga. Dzieci dzielą słowo na sylaby i podskakują trzy razy. Przykładowe słowa: kubek, noże, deska, garnek, zupa, kotlet, makaron.

4. Rozwiązywanie zagadek.

Ma dziobek i ucho,                                                                 Nie ściera ołówka,

gwiżdże na nas czasami.                                                        a zetrze warzywa.

Gdy woda się w nim gotuje,                                                 Jak taki przedmiot

przez dziobek paruje. (czajnik)                                            się nazywa? (tarka)

Jesz nią zupę                                                                        Służy do gotowania

lub inne płynne dania,                                                         zup i innych dań.

bez niej w kuchni                                                                 Ma go w domu

nie byłoby gotowania. (łyżka)                                             każda z pań. (garnek)

Dzieci podają rozwiązania zagadek – dzieląc powstałe nazwy na sylaby.

5. Zabawa Pomieszane sylaby.

Rodzic podaje słowa, w których są poprzestawiane sylaby (np. nek-gar; ga-wa; ka-tar; bek-ku; że-no; ka-des; ka-mis). Dzieci podają ich prawidłowe brzmienie. Następnie same zadają podobne zagadki domownikom.

6. Zabawa Dokończ słowo.

Dzieci stają obok nich Rodzic i rzuca do nich piłkę, mówiąc sylabę, do której dzieci mają dołożyć inną sylabę tak, aby powstało słowo. Zabawę poprzedza wypowiedzenie rymowanki:

Rzucam do ciebie piłkę i mówię część słowa,

a ty odrzuć ją do mnie

i powiedz jego drugą połowę.

Np. gar-, tar-, ta-, czaj-, ron-.

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

 

 Data: 09.02.2022r. (środa)

Temat dnia: Pychotka-smakotka

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa „Rozmowy sztućców".

Do tej zabawy potrzebujemy: plastikowe sztućce w różnych kształtach i rozmiarach.

Dzieci dobierają się w pary z domownikami i prowadzą dialog, wypowiadając się w imieniu wybranego sztućca. Np.

– Jestem łyżka, amatorka zup. A ty?

– Jestem widelec. Jem tylko drugie dania. To znaczy

chciałbym jeść tylko drugie dania.

– A sałatek nie jadasz?

– Nie lubię zieleniny. Jem je, ale z wielką niechęcią.

– Ale przecież one są zdrowe.

– Wiem, wiem. Mówiłem, że je jem. Nawet te z samych

warzyw. Rozumiem, co to znaczy odżywiać się zdrowo.

2. Zabawa „Forte, piano”.

Gdy dzieci usłyszą melodię graną głośno – forte – tupią w miejscu nogami. Kiedy muzyka będzie grała ciszej – piano – zaczynają przesuwać się do przodu, stawiając stopy coraz ciszej.

 

3. Zabawy ruchowe:

Dzieci dobierają się w pary z domownikami.

• obejmują partnera, głaszczą,

• wspólnie skaczą, chodzą w różny sposób,

• trzymając się za ręce, naprzemiennie wstają i przysiadają (waga),

• naśladują, powtarzają ruchy i mimikę partnera (lustro),

• rysują koła złączonymi dłońmi, a potem stopami.

4. Zabawa Czy możecie?

Dzieci stają w wybranej przez siebie części pokoju. Rodzic mówi do dziecka, a ono dotyka różnych części ciała przy pomocy obu rąk. Jako kontrast służą zdania, w których dzieci używają tylko palców rąk. Rodzic mówi:

- Czy możecie trzymać uszy obiema rękami?

- Czy możecie zakryć usta obiema rękami?

- Czy możecie zasłonić oczy obiema rękami?

- Czy możecie dotknąć brody swoim palcem?

- Czy możecie dotknąć obu nóg swoimi rękami?

- Czy możecie dotknąć obu ramion swoimi dłońmi?

- Czy możecie dotknąć palcem swojego nosa?

- Czy możecie położyć obie ręce na swoim brzuchu?

- Czy możecie trzymać obie ręce wysoko ponad głową?

- Czy możecie dotknąć obu kolan swoimi dłońmi?

5. Zabawa z wykorzystaniem wiersza Małgorzaty Barańskiej.

Dzieci pokazują określone części ciała i wykonują nimi podane ruchy.

Jeden łokieć, drugi łokieć –

stukam nimi o podłogę.

Jedna pięta, druga pięta –

nimi także stukać mogę.

6. Zabawa słuchowa dla 5-latków: „Co ugotujemy?”

Dzieci podają nazwy potraw (napojów, deserów, ciast), które rozpoczynają się daną głoską. Np.

z: zupa, zapiekanka…

b: barszcz, bigos…

g: grzanki, gulasz, gołąbki…

j: jajecznica, jajka w majonezie, jogurt…

k: kanapki, kajmak, kotlet…

s: surówka, sos, sok…

p: pasztet, pierogi, parówki…

r: rosół, ryba pieczona…

t: tort, twarożek…

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 Data: 08.02.2022r. (wtorek)

Temat dnia: Pory dnia

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Na rozpoczęcie dnia zapraszam na zabawę:

    

   2. Zabawa ruchowa „Płatki śniegu”

   Dzieci maszerują po wyznaczonym miejscu. Dźwięk trójkąta, bębenka lub klaśnięcia jest dla nich sygnałem, że zaczął padać śnieg. Dzieci rozkładają ręce i obracają się dookoła własnej osi, naśladując wirowanie płatków śniegu, a następnie ich wolne opadanie na ziemię.

    

   3. Słuchanie wiersza D. Gellner „Podwieczorek w kolorowy wzorek” oraz swobodna rozmowa na jego temat.
   

Dzisiaj będzie podwieczorek
W kolorowy piękny wzorek.
Chleb nam pokroiła pani,
Resztę już zrobimy sami.
Fiku-miku, fiku
Jest już obrus na stoliku!
Teraz szklanki i kubeczki, Talerzyki i łyżeczki.
Kilka małych filiżanek i złotego soku dzbanek.
Mam rzodkiewkę i szczypiorek …
Będzie pyszny podwieczorek!
Podwieczorek, podwieczorek w kolorowy, piękny wzorek.
Są kanapki w barwne łatki,
Na kubeczku kwitną kwiatki …
Z talerzyków zszedł baranek,
Zjada kwiatki malowane.
Teraz wszystkich zapraszamy:
Babcie, dziadków, ciocie, mamy,
Koleżanki i kolegów – I życzymy im smacznego.

Pytania do wiersza:

• Porozmawiajcie na temat wiersza.

• Kiedy jemy podwieczorek: przed obiadem czy po obiedzie?

• Jak nazywa się posiłek spożywany rano?

• O jakiej porze dnia jemy obiad?

• O jakiej porze dnia jemy kolację?

• Co robicie rano w domu? Możecie to pokazać naśladując mycie się, ubieranie, jedzenie śniadania.

• Co robicie w południe w przedszkolu, w domu?

• Co robicie po południu?

• Co robicie wieczorem w domu, zanim położycie się spać?

• Wymieńcie nazwy pór dnia (rano, południe, popołudnie, wieczór)

• Co nadchodzi, gdy skończy się wieczór?

4. Zabawa „ Kuchenne rytmy”

Potrzebujemy: łyżeczek, łyżek, widelców, jeśli w domu są plastikowe to także można je wykorzystać.

Dzieci próbują ułożyć sztućce tak: łyżeczka, łyżeczka, widelec, widelec. Następnie spróbujcie go przedstawić za pomocą ruchu np.: łyżeczka (podskok), widelec (przysiad). Ruch będzie wyglądał tak: podskok, podskok, przysiad, przysiad. A teraz sami ułóżcie swój wzór i wymyślcie ruch lub gest.

5. Zabawy ruchowe: (do tych zabaw potrzebne będą nam kubeczki plastikowe)

- „Zabierz kubeczek” – rozstawcie kubeczki w różnym miejscu na podłodze. Poruszajcie się ostrożnie pomiędzy kubeczkami do muzyki. Podczas przerwy podnieście najbliższy kubeczek i wyciągnijcie rękę z nim w górę. Kiedy pojawi się muzyka, odłóżcie kubeczek na podłogę i swobodnie się poruszacie. 

- „Wędrujący kubeczek” – przekładajcie kubeczki w rytm muzyki z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową – w pozycji stojącej. 
- „Rzuć i podnieś” – stańcie w małym rozkroku, kubeczki na głowie; wykonajcie skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę (podczas skłonu nogi dzieci są proste).

- „Turlamy kubeczek”– w siadzie prostym, kubeczki trzymajcie oburącz na wyprostowanych nogach. Turlajcie kubeczki po nogach, jak najdalej w kierunku stóp, i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.

- „Obuwie z kubeczków” – w siadzie rozkrocznym, kubeczki trzymajcie w prawej ręce. Wykonajcie skrętoskłon do lewej nogi, próbując położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Następnie wykonajcie skrętoskłon do prawej nogi i spróbujcie założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają być proste.

- „Zajrzyj do kubeczka” – w leżeniu przodem, trzymajcie kubeczki w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło: Zaglądamy do kubeczka, unosicie ręce i głowę do góry, utrzymując je krótko w tej pozycji, następnie je puszczacie.

- „Do góry i na dół” – w leżeniu na plecach, kubeczek położony na brzuchu. Przy wdechu uwypuklacie brzuch – obserwujecie wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu – obserwujecie jego opadanie.

6. Masażyk relaksacyjny- Dzieci dobierają się w pary z domownikami. Jedno siada przed drugim. Osoba siedząca z tyłu wykonuje na plecach partnera ruchy zgodne z treścią wierszyka. Potem następuje zmiana ról.

                                                                                    Dzieci na plecach partnera:

Kuchareczka mała                           pięścią wykonują ruchy rozcierające w kilku miejscach,

ciasto ucierała,                                 ugniatają dłonią od góry do dołu,

ugniatała, wałkowała                      wykonują ruchy rozpierające dłonią od dołu do góry,

i ciasteczka wycinała.                      naśladują wycinanie z ciasta foremką ciasteczek.

7. Zabawa „Podziel słowa na sylaby (4-latki) lub na głoski (5-latki)

Dzieci poruszają się po pokoju, odpowiednio do dźwięków tamburynu. Podczas przerwy w grze zatrzymują się. Rodzic podaje nazwę, którą muszą podzielić na sylaby (4-latki) lub na głoski (5-latki) podskakując przy tym (np. kubek, widelec, obrus, talerze, waza, stoły).

 

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

Data: 07.02.2022 (poniedziałek)

Temat dnia: Poznajemy kuchnie

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa „Coraz szybciej, coraz wolniej.

Rodzic wystukuje rytm na bębenku, stosując różne zmiany tempa. Grę rozpoczyna w wolnym tempie, stopniowo przyspiesza, a następnie zwalnia do tempa początkowego. Dzieci poruszają się, dostosowując kroki do właściwego tempa (marsz, trucht, bieg, trucht, marsz).

2. Zabawy ruchowe:

• „Pokażcie to, co powiem” - Rodzic wymienia nazwy części ciała oraz nazwy części pokoju, a dzieci je pokazują. Najpierw robi to powoli, a potem – coraz szybciej. Np. Pokażcie kolana, stopy, sufit...

• „Kto to potrafi?” - Dzieci dotykają prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie, wytrzymują chwilę w tej pozycji; próbują utrzymać ciężar ciała na piętach, z jednoczesnym lekkim skłonem tułowia do przodu.

• „Kto podskoczy najwyżej?” - Dzieci podskakują obunóż w miejscu, z klaśnięciem nad głowami.

3. „Poznajemy kuchnie” - Dzieci oglądają wyposażenie kuchni. Czy przedmioty przedstawione na zdjęciach, znajdują się w Waszej kuchni? Dzieci określają do czego służą. Dzielenie słów garnek, naczynia, sztućce na sylaby. 

   
   
    
   
   
   

4. Zadanie dla 5 latków: 

- Dzielenie słowa garnek na głoski.

-  Podawanie słów rozpoczynających się głoską g (gitara, gumka, gazeta...) 

- Z ilu głosek składa się słowo garnek? 

- Zabawa ruchowa „Słowa z g” 

Dzieci biegają po cichu na paluszkach. Rodzic mówi słowa. Jeżeli w wymienionych słowach głoska g występuje na początku – podskakują przez chwilę. Gdy Rodzic powie słowo, w którym nie występuje głoska g, dzieci biegają dalej.

5. Zabawa ruchowa „Bałwanek i słońce”.

Dzieci zostają słońcem, pozostali domownicy są bałwankami. Kiedy słońce nie grzeje, bo zasłaniają je chmury, dziecko będące słońcem wykonuje przysiad i zasłania twarz, bałwanki cieszą się i biegają po wyznaczonym miejscu. Gdy Rodzic daje słońcu znak, zaczyna ono grzać – chodzi między bałwankami, które zaczynają się topić – dzieci przysiadają, kuląc się. 

6. Bajka - „Bezpieczeństwo w kuchni”

  

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 Data: 24.01.2022r. (poniedziałek)

Temat dnia: Choinka dla ptaków

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

1. Zabawa: „Wróbelki – do karmnika”

Wyznaczamy dzieciom jedno miejsce w pokoju, które jest karmnikiem. Dzieci stają się małymi wróbelkami. Biegają (fruwają) po pokoju. Na hasło: Wróbelki – do

karmnika! biegną do wyznaczonego miejsca i tam,w przysiadzie, stukają palcami w podłogę – wróbelki jedzą nasiona w karmniku.

 

2. Słuchanie opowiadania Marii Kownackiej „Śpiewająca choinka.”

Kiedy już choinka dla dzieci stała wystrojona jak krakowianka na wesele – pani powiedziała:

– No dobrze, a ptaki?

– Co – ptaki? – zapytały dzieci.

– No, gdzie choinka dla ptaków?

Dzieci się zakłopotały, bo nikt nie wiedział, gdzie jest choinka dla ptaków. Wtedy pani powiedziała:

– Może tę małą choinkę, co ją z gałązek jodłowych powiązał tata Jasia, podarujemy ptaszkom.

– Tak! Tak! – krzyknęli wszyscy.

A Jasio skoczył – cap, choinkę i chce pędzić na dwór…

– Czekaj, Jasiu, czekaj, przecież choinka musi być przystrojona i z podarkami…

– Zawiesimy bombki, zdejmie się je z naszej choinki.

– Eee, na bombkach ptaszki się nie znają! Jeszcze się przelękną!

– Ognie sztuczne też do niczego – mruknął Jarek.

– To co robić? – zakłopotały się dzieci.

– Pomyślmy dobrze, co ptaszki lubią. Każdemu trzeba dawać to, co lubi.

Zaraz wszyscy zaczęli wyliczać, co ptaszki lubią.

– Siemię lniane! Mak! Słonecznik!

– Pszenicę – proszę pani – pszenicę!

– Jarzębinę, bez czarny! Różne nasionka!

– Łój, smalec, słoninę!

– No dobrze już, dobrze. To teraz, Jasiu, podaj choinkę. Ubierzemy ją tym, co ptaszki najbardziej lubią.

I zabrali się do roboty.

Gałązki choinki maczali w roztopionym łoju z makiem i konopiami, a kiedy łój zastygł - wyglądało to jak szron. Zamiast łańcucha wisiały na choince plasterki słoniny – to był podarunek dla sikor, kowalików i dzięciołów. Na czubku drzewka tkwił, zamiast gwiazdy, nabity ziarnami – słonecznik. Zamiast bombek, chwiały się na gałązkach makówki, w których mak szeleścił… A pęczki czarnego bzu i jarzębiny stroiły choinkę w korale. Kiedy wreszcie ta choinka stanęła na ławce pod topolą, kiedy posypano pszenicy – to zleciały się ptaki. Ćwierkały, śpiewały. Aż wokoło szumią drzewa:

– Dziw nad dziwy! Cud prawdziwy! Choinka śpiewa…

Rozmowa na temat opowiadania.

− Dla jakich zwierząt dzieci przygotowały choinkę?

− Czym ją udekorowały? Dlaczego?

− Czy ptakom spodobała się choinka? Dlaczego?

− Czy chcielibyście zrobić taką choinkę w ogrodzie przedszkolnym?

3. Zabawa ruchowa „Zmarznięty ptaszek – wesoły ptaszek.”

Na hasło: Zmarznięty ptaszek, dzieci kulą się i przykucają. Gdy usłyszą: Wesoły ptaszek – prostują się i poruszają wyciągniętymi w bok rękami, naśladując machanie skrzydłami.

4. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.

Dzieci dobierają się w pary z domownikiem, stają przodem, naprzeciwko siebie.

Powtarzają za rodzicem rymowankę, z podziałem na sylaby, uderzają raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera.

Nasz wró-bel-ku

u-ko-cha-ny,

nie bój się!

Po-mo-że-my to-bie

zi-mą,

na-kar-mi-my cię!

Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.

 

 Data: 21.01.2022 (piątek)

Temat dnia: Ubieramy się ciepło

„Tydzień ma” - odśpiewanie codziennej piosenki

 

1. Zabawa ruchowa:

 

 

2. Zabawa Zajrzyj do szafy

Dzieci wyciągają z dużego tekturowego pudła lub szafy różne części garderoby. Nazywają je i określają, w jakiej porze roku można je nosić.

3. Zabawa Zdrobnienia.

Dzieci podają zdrobnienia do słów związanych z zimą, np. śnieg – śnieżek, sopel – sopelek, sanki –saneczki, czapka – czapeczka, kurtka – kurteczka, szalik - szaliczek, futro – futerko, kożuch – kożuszek.

 

4. Dzieci słuchają wiersza Stanisława Grabowskiego pt. „Śnieg i zima” oraz odpowiadają na pytania.

Gdyby nie było

w mieście dzieci,

śnieg nie byłby potrzebny.

Bo spójrzcie,

jak złości się dozorca,

gdy biały puch odgarnia z chodnika,

albo kierowca,

gdy śnieżne płatki ściera z samochodu.

A dzieci z piwnic

wyciągają sanki,

lepią bałwanki

i wysoko, wysoko w górę

rzucają śniegowe kule.

Pytania do wiersza:

− Kto się złości, gdy pada śnieg?

− Kto się cieszy?

− Co można robić zimą?

5. Zabawa „Jaki kolor przeważa zimą?”

Dzieci poruszają się po pokoju w rytm bębenka, omijając karteczki w różnych kolorach (z przewagą koloru białego). Podczas przerwy w grze podnoszą do góry karteczkę w kolorze, jaki przeważa zimą. (Jeśli dzieci podniosą karteczkę w innym kolorze niż biały – muszą uzasadnić swój wybór)

  6. Zabawa „Mój bałwanek”

Dzieci poruszają się po pokoju przy muzyce. Podczas przerwy w grze układają z włóczki, którą otrzymały na początku zabawy, kształt swojego wymyślonego bałwanka.

 

 Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk. 

 

W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój.