poniedziałek, 14 grudnia 2020

Temat dnia: Jestem aktorem.

  Data: 15.12.2020 r. (wtorek)

Temat dnia: Jestem aktorem.

Zestaw ćwiczeń porannych nr 8:

– „Gwiazdka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci otrzymują butelki. Swobodnie poruszają się po sali. Na sygnał i hasło Rodzica: Gwiazdka! – zatrzymują się w miejscu, we wspięciu na palcach unoszą rękę z butelką i machają nią. Przy powtórzeniu następuje zmiana ręki.
– „Owieczki i pasterze” – zabawa z elementem czworakowania. Rodzic dzieli dzieci/domowników na dwa zespoły: pasterzy i owieczki. Dzieci-pasterze otrzymują 2 butelki i uderzają nimi o siebie, naśladując dzwoneczki. Dzieci-owieczki na czworakach idą za pasterzami. Na sygnał i hasło Rodzica dzieci zamieniają się rolami.          
 – „Kolędnicy – muzycy” – zabawa bieżna. Dzieci otrzymują butelki. Poruszają się z nimi swo bodnie po sali. Na sygnał i hasło Rodzica: Kolędnicy – muzycy! – dzieci zatrzymują się i naśladują grę z wykorzystaniem butelki jako instrumentu (skrzypce, fujarka, gitara, puzon itp. – według pomysłów dzieci).                                              
  – „Aniołki” – zabawa z wymachem rąk. Rodzic wyznacza dziecko-aniołka, daje mu do ręki butelkę i wskazuje miejsce, z którego będzie się przyglądało dzieciom. Pozostałe dzieci/domownicy swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło Rodzica: Aniołki! – dzieci zatrzymują się, stoją w jednym miejscu. W tym czasie dziecko-anioł maszeruje między pozostałymi dziećmi i butelką dotyka je. Kogo dotknie, ten kładzie się na podłodze i rękoma oraz nogami wykonuje wymachy na boki, naśladując popularnego aniołka (niektórzy mówią: orzełka).                                 
– Ćwiczenie uspokajające – marsz z butelkami na głowie tak, by nie spadły.

„Jestem aktorem” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość.

Rodzic wybiera jedno dziecko do roli rozśmieszacza. Pozostałe dzieci/domownicy siedzą w kole. Zadaniem rozśmieszacza jest mówienie różnych rzeczy do wybranych przez siebie dzieci/domowników – mogą to być śmieszne lub poważne rzeczy, żarty, wymyślone i zupełnie fikcyjne. Zadaniem dziecka, do którego zwraca się rozśmieszacz, jest udzielenie jednej odpowiedzi na każde jego pytanie z bardzo poważną miną: Jestem aktorem!
Zabawa jest oparta na popularnej zabawie „w pomidora”.

„Boże Narodzenie” – tworzenie opowiadania na podstawie ilustracji. 

Rodzic prezentuje ilustrację przedstawiającą szopkę bożonarodzeniową. Dzieci opowiadają, co ona przedstawia, podają nazwy postaci i wskazują, jaką pełniły rolę. Dzieci podejmują próby opowiedzenia historii związanej z Bożym Narodzeniem.
Następnie R. proponuje zabawę – niespodziankę, mówi: O tym, jaka to będzie zabawa, dowiecie się po rozwiązaniu zagadek i złożeniu pierwszych głosek wyrazów – rozwiązań zagadek w nowy wyraz. Posłuchajcie zagadek. Dzieci podają rozwiązania zagadek, dzielą je na sylaby, wyróżniają pierwszą głoskę w danym wyrazie, ustalają, że z powstałych głosek utworzył się wyraz aktor. Rodzic pyta kto to jest aktor, co robi. Dzieci udzielają odpowiedzi. 



Propozycje zagadek:
A – Aladyn
Latał na dywanie, miał czarodziejską lampę z Dżinem.
– Kopciuszek
Miała macochę i dwie siostry. Ciężko pracowała. Na balu zgubiła pantofelek.
T – Tygrysek
Przyjaciel Kubusia Puchatka, lubił brykać i skakać na ogonie.
– Olaf
Śmieszny bałwanek, który miał wiele przygód z Elzą i Anną.
R – Reksio
Piesek z bajki, biały z brązowym uszkiem, zawsze chętny do pomocy.

Rodzic pokazuje sylwety: postaci, zwierząt, gwiazdy, pasterzy, Trzech Króli, aniołów itp. Dzieci podają ich nazwy, mówią, skąd je znają, wymyślają teksty dla poszczególnych postaci, organizują zabawę w przedstawienie o Bożym Narodzeniu z wykorzystaniem sylwet według pomysłu Rodzica i dzieci. 






„Ludzie i nastroje” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa. 

Rodzic informuje, iż w tej zabawie dzieci zamienią się w aktorów i będą odgrywać role ludzi, którzy będą mieć różne nastroje: smutek, złość, radość, zdziwienie, strach itp. Dzieci poruszają się swobodnie po pokoju. Na sygnał i hasło R., np.: Smutni ludzie! – dzieci zatrzymują się i wyrażają mimiką, gestem smutek. Za każdym razem R. zmienia hasło – nastrój.

„Pewnej nocy grudniowej…” – rysowanie kredkami; przedstawianie opowiadania o Bożym Narodzeniu. 

Rodzic przygotowuje kartki, kredki, nawiązuje do opowieści o Bożym Narodzeniu. Prosi, by dzieci przedstawiły historię związaną z Bożym Narodzeniem na swoich rysunkach. Rodzic i dzieci wspólnie wymieniają postacie, które powinny się znaleźć w pracy plastycznej. Dzieci rysują.

5 - latki
Praca z KP2.28.




Dzieci otaczają pętlami stroje, które będą pasowały na dzieci. Określają, za jakie postacie będą przebrane dzieci. Następnie wycinają ze s.49 obrazki i naklejają je tak, żeby tworzyły przeciwstawne pary. 

„Zimowa sceneria” – wyjście na spacer ; obserwacje przyrodnicze.

Rodzic organizuje spacer. Wszyscy wspólnie obserwują przyrodę, wygląd drzew, określają warunki pogodowe, w tym opady, zachmurzenie, temperaturę itp. Jeżeli nie możecie wyjść na spacer, spójrzcie przez okno i opiszcie zimową pogodę i przyrodę.

„Bajki i zaklęcia” – zabawa spostrzegawcza; wyjaśnienie pojęcia i tworzenie zaklęć.

Rodzic przygotowuje: orzech, zapałki, łyżkę do miodu, lusterko, bucik (pantofelek), kapelusz, czapkę krasnala, koszyczek itp. Dzieci losują te przedmioty z pudełka, podają ich nazwy, dzielą słowa na sylaby, wskazują bajkę, dla której charakterystyczny jest dany przedmiot. Wspólnie wyjaśniają pojęcie zaklęcie. Następnie wymyślają zaklęcia, jakie mógłby wypowiedzieć bohater bajki.

„Czary-mary” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa. 

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Czary-mary! – dzieci zatrzymują się i naśladują wybraną przez siebie dowolną postać z bajki. Przy każdym powtórzeniu zabawy dzieci naśladują inną postać.

„Lubię święta Bożego Narodzenia” – ćwiczenie dykcji; dokładne wypowiadanie tekstu.

Rodzic rozdaje dzieciom patyczki (lub korki od wina). Nawiązuje do faktu, iż aktorzy muszą umieć mówić dokładnie i wyraźnie, uczą się tego dzięki różnym ćwiczeniom, np. trzymając w zębach różne przedmioty. Rodzic prezentuje sposób trzymania w zębach patyczka i mówi: Lubię święta Bożego Narodzenia. Następnie dziecko powtarza ten tekst z patyczkiem/korkiem trzymanym w zębach. Rodzic nadzoruje i pilnuje bezpieczeństwa. Zabawę można przeprowadzić z wykorzystaniem słownictwa w języku angielskim – dzieci mówią wówczas: I like Christmas.

Dla chętnych:
Proszę o wydrukowanie szopki (kto ma możliwość) wycięcie i sklejenie.

Miłego dnia życzą Pani Karolina i Pani Ewa💛💚💙💜


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz